De vaaste is begonnen

Op aswoensdag begint de vaaste en die duurt tot Paosen.
Virtig dagen duurt dieje tijd.

Toen ik nog un jungske  waar
betikkende de vaaste vul meer dan tegeworrig
Ons moeder bakte dinsdigs mi de vasteaovond oliebollen en ons vadder ging
een por kirren naor de kerrik vur het virtig-uren-gebed.
Hij zaat dan un uur op een speciale bidstoel vur ’t altaar in de kerrik te bidden.
Toen waare d’r nog gin fisten bij ons in ’t durrep.
Nee alles stond nog in het tikken van de kerrik.
Pas zo tegen de jaoren 60 van de vurrige eeuw
kwam er wa laweit in het durrep mi d’n vastenaovond

Nee. De vaaste waar ginne hendige tijd.
We ginge elke week saovonds un keer ekstra naar de kerrik vur d’n kruisweg.
We mochten dur de week nie snoepen.
Dè dinne we toch al haost nie, want dor waar gewoon gin snoep bij ons in huis.
We han wel un trummelke wor we af en toe zo’n plekkerig zuurtje in stopten.
Die plekten allemaol aon elkaar.

Bij ons thuis werd wel gevaast.
Dè betikkende dèttur gin vlis op taoffel kwam.
De groten mochten ôk mar één volle maaltijd eten per dag.
Of ons vadder en ons moeder dè ôk dinne weet ik nie mèr.

In dieje tijd waaren ze bij ons in de straoten ôk riolering aon ’t aonleggen.
Dè ging nog allemaol mi de skup.
D’r werd dagenlang gegraven tot haost wel twee meter dieiep.

Ik zie op unne dag nog zonne graver uit d’n kuil kommen en bij de slager nor binnen skiete. Hij kwam trug mi un por ons gesneeje bloedworst en aat dè in inne keer op.

Toen ik thuis kwam moes ik dè natuurlijk aon ons moeder vertelle.
En die zin dè mensen die heel hard moessen werreken wel vlis mochten eten in de vaasten.
Ik heb altijd gedaacht dè hij ’t eksprès din um te laote zien dètte nie aon de vaasten din.

Op paoszotterdag, daags vur Paosen, um twelluf uurre is de vaaste wir vurbij.
Mar dè duurt nog wel un lutske vur ut zo wijt is.

Houdoe
Hent van de Geitenhoek