Vruuger moeste naor de Concertzaal van Van Berkel vlak bij ut ziekenhuis. Dor waar in Veghel niks anders mi un grote zaal. Ik weet ut nog goet, ik zaat op de lagere skool. Unne broeder ha fist en we liepen in un hil rij naor de Gasthuisstraot. Op ut toneel waar un skon uitvoering. Laoter heb ik er nog dansles gehad. Dè waar ôk skon.

Zo rond 1970 ging de geminte aon d’n Blauwe Keij un groote gimzaal bouwen. Dor werden ook wa uitvoeringen gehauwe. Ze noemden ut gebouw toen al de Blauwe Keij. Ze hebben ut wel tig kirre verbouwd. En nou stu ut leeg.

Aon de haoven in ut gebouw van den boerenbond hebben ze unne neije Blauwe Keij gebouwd. Nou noemen ze dè un theeaater. Ut is hartstikke skon; ge kikt er oew ogen uit. Dur is een hil grote zaal mi wel 900 stuul. En aachter een rooi gordijn li un groot podium. Skon dè ut zu vlug is gebouwd dur die jonges van Van de Ven van den Heuvel.

Ut li dur hartstikke mooi bij. Veul töffelkes mi stuul en bengskes in veul klurre. En heeel veul gruun. Allemaol van die buitenlandse planten. Hartstikke skon. Ze hebben er ook watter mi brugskes er over hinne. Ze noeme dè de BinnenAo, Ja dè kan daor allemaol.

Dieje auwe Blauwe Kei hi 50 jaor mee gegaon en die wordt van den zommer afgebroken net als die concertzaal van Cor van Berkel

Want we hebben nou . . . Unne neije Blauwe Keij.

Houdoe
Hent van de Geitenhoek